Pomoc młodszym dzieciom do 8 roku życia to przede wszystkim praca z rodzicami lub z rodziną. Jeśli pracuję indywidualnie z młodszym dzieckiem, jest to zwykle pomoc w adaptacji do zmiany lub trudnej sytuacji.
Jak wygląda spotkanie dziecka z psychologiem?
- Spotkania z dzieckiem mają przede wszystkim pozwolić na wstępne zbudowanie relacji, poznanie dziecka, jego naturalnych zachowań.
- To czas na obserwację zachowań dziecka, która może okazać się kluczowa w stawianiu diagnozy.
- Psycholog dostosowując swoje działania do wieku dziecka, będzie przede wszystkim uważnym obserwatorem i uczestnikiem zabawy dziecka, która jest naturalną jego potrzebą i pozwala ukazać wiele procesów, relacji, w których uczestniczy dziecko.
- Będzie też zadawał pytania, które pozwolą lepiej poznać perspektywę dziecka. Ale przede wszystkim będzie dostrajał się do emocji i potrzeb dziecka, które manifestować się będą w gabinecie.
Jak wygląda praca indywidualna z dzieckiem przedszkolnym i wczesnoszkolnym?
- Podczas pracy z dziećmi szczególnie ważne jest dla mnie zachowanie atmosfery swobody i zabawy. Sama jestem mamą dwójki i wiem jak ważne jest dla dziecka poczucie bezpieczeństwa.
- Dziecko może na spotkania przyjść z ulubioną zabawką.
- Korzystam z bogatego świata dziecięcych zabaw i gier, w który włączam techniki play therapy.
- Podczas spotkań dzieci mają możliwość odreagowania zalegających emocji, nauki radzenia sobie z nimi, zrzucenia z siebie ciężaru dręczących je wątpliwości, poczucia winy, lęków. Uczą się wyrażać postawy i uczucia.
- Niezależnie od przyjętej formy pracy, w pomoc dzieciom zawsze włączani są rodzice, najważniejsze dla dziecka osoby, z którymi na odrębnych spotkaniach omawiane są ich wątpliwościach i sposoby w jaki mogą na co dzień wspomagać swoje dziecko.
Jak przygotować dziecko na spotkanie z psychologiem?
- Powiedz dziecku gdzie idziecie, co to za miejsce, jeśli uznasz to za ważne – pokaż zdjęcia gabinetów, zdjęcia psychologa na stronie internetowej.
- Powiedz dziecku kim jest osoba, z którą się spotkacie, czym się zajmuje.
- Niektóre dzieci kojarzą takie wizyty z wizytą u lekarza, wyjaśnij, że psycholog nim nie jest, nie będzie robił zastrzyków, ani wypisywał recept.
- Powiedz dziecku dlaczego tam idziecie, dlaczego podjąłeś taką decyzję np. „martwię się tym, że coraz częściej jesteś smutny”, „niepokoję się, że coraz trudniej jest nam się dogadać”, dostosuj swoje słowa do możliwości percepcyjnych dziecka.
- Wyjaśnij dziecku, jak będzie wyglądało spotkanie z psychologiem, powiedz o tym, że będzie bawić się z psychologiem i rozmawiać.